-
1 bunt
rebellion, revolt* * *mi1. (= wystąpienie przeciw władzy) rebellion, revolt; (marynarzy, żołnierzy) mutiny; zarzewie buntu firebrand; podnieść bunt rise up (in revolt); stłumić bunt put down rebellion; wzywać do buntu incite to revolt; bunt się szerzy rebellion spread; wybuchł bunt rebellion broke out.2. (= sprzeciw wewnętrzny) defiance, protest, revolt; bunt młodzieńczy youth revolt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bunt
См. также в других словарях:
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
